Уступнае слова дырэктара Інстытута гісторыі НАН Беларусі, доктара гістарычных навук, прафесара А. А. Кавалені
Ваша Высокапраасвяшчэнства!
Шаноўны прэзідыум!
Паважаныя ўдзельнікі канферэнцыі і госці !
Па даручэнню арганізацыйнага камітэта дазвольце Вас вітаць у гэтым святым, намоленым месцы, дзе многія стагоддзі захоўваецца і перадаецца дух славянскага адзінства і праваслаўнай веры!
У шматвяковай гісторыі беларускага народа роля Праваслаўнай Царквы заўсёды была значнай. Праваслаўная вера садзейнічала фарміраванню нацыянальнай свядомасці і выхаванню патрыятызму, аказвала вялікі ўплыў на захаванне і развіццё культуры, традыцый, духоўнасці беларускіх людзей і добразычлівых адносін паміж народамі.
Шаноўныя калегі!
Для беларускага народа Богам абрана геапалітычнае месца ў цэнтры Еўропы, нам лёсам наканавана быць кансалідуючым ядром славянскай супольнасці, захавання і ўмацавання Праваслаўя. Праваслаўная Царква на працягу многіх стагоддзяў з’яўлялася галоўнай стабілідуючай сілай духоўнага жыцця славян. Наш гістарычны вопыт сведчыць, што Беларусь, знаходзячыся на перакрыжаваннях Еўропы і духоўнага надлому не можа і не павінна быць закрытай ад іншых краін.
Хачу асабліва падкрэсліць, што Праваслаўная Царква ніколі не перашкаджала ўмацаванню канфесійнага ладу, наадварот, фактам свойго існавання, талерантнасці і цярпімасці праваслаўе садзейнічала фарміраванню атмасферы рэлігійнага супрацоўніцтва, служыла і служыць прыкладам, я б нават сказаў, узорам высакароднасці адносін людзей. Сёння вельмі важна творча выкарыстоўваць назапашаны стагоддзямі вопыт канфесійных адносін, і ў першую чаргу багаты духоўны вопыт Беларускай Праваслаўнай Царквы. Выступаючы з нагоды асвяшчэння адноўленай ракі прападобнай Еўфрасінні Полацкай Прэзідэнт Беларусі А.Р. Лукашэнка падкрэсліў: “Объединительная идея, интернационализм в Беларуси пошли от Евфросинии Полоцкой. Духовность – черта белорусского народа, которую мы не можем потерять, так же как и интернационализм”.
Нігледзячы на ўсе драматычныя і трагічныя падзеі ў лёсе беларускага народа і Праваслаўнай Царквы мы не толькі выстаялі і захавалі адзінства, але і пашырылі жыватворную крыніцу праваслаўнай веры.
Шаноўныя ўдзельнікі канферэнцыі!
Нашаму пакаленню выпала вялікае шчасце быць актыўнымі ўдзельнікамі будаўніцтва незалежнай, свабоднай і дэмакратычнай Беларусі. У нябыт адышлі часы ваяўнічага атэізму. Сённяшняя канферэнцыя з’яўляецца яскравым прыкладам супрацоўніцтва, практычнай рэалізацыі «Праграмы супрацоўніцтва Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі і Беларускай Праваслаўнай Царквы». Хацеў бы заручыцца Вашай падтрымкай таго, што правядзенне падобных канферэнцый павінна стаць добрай традыцыяй. Ужо наступны форум вучоных і духавенства можна правесці ў 2008 г., прысвяціўшы яго 1020-годдзю хрышчэння Кіеўскай Русі.
Упэўнены, што правядзенне такіх маштабных і прадстаўнічых навуковых форумаў як наша сённяшняя канферэнцыя будзе садзейнічаць далейшаму ўмацаванню і развіццю супрацоўніцтва Беларускай Праваслаўнай Царквы, рэлігійных арганізацый з дзяржавай і грамадствам, уздыме на новы ўзровень даследаванні канфесійнай гісторыі Беларусі!
Паважаныя ўдзельнікі навуковага форуму!
Ад імя арганізацыйнага камітэта дазвольце выказаць падзяку Вам вучоным мужам высокага навуковага сходу за Вашу згоду прыняць удзел у рабоце канферэнцыі ў абмяркаванні актуальных пытанняў. Наша асаблівая падзяка Вам Владыка. Толькі дзякуючы Вашаму благаслаўленню адбываецца наш навуковы форум.
Паважаныя ўдзельнікі канферэнцыі !
Па даручэнню аркамітэта дазвольце прадставіць слова для адкрыцця нашага навуковага форума Высокапрыасвяшчэннаму Філарэту, Мітрапаліту Мінскаму і Слуцкаму, Патрыаршаму Экзарху ўсея Беларусі.
|